biuro@architone.pl +48 531 150 151

Style w architekturze wnętrz

AFRYKAŃSKI

SAFARI W CZTERECH KĄTACH

MEBLE - jak i dodatki, powinny sprawiać wrażenie dość masywnych, wyrazistych i nade wszystko naturalnych. Dobrze sprawdzą się tu meble rattanowe lub bambusowe a ciemne, wyraziste, „palone kolory ziemi” warto połączyć z jasną i bazą.

KOLORY - ruda czerwień, pomarańcze, brudne i gaszone żółcie, cała paleta ciepłych brązów, ugry, intensywne i wyraziste czerwienie i żółcie.

WZORY - wszelakie imitacje i naśladowane motywy zwierzęce jak: pasy zebry, cętki lamparcie, wzory skór węży a także wszystkie wzory geometryczne naturalne skóry zwierząt przypominające jak: zygzak, paski, koła, romby itp.

AMERYKAŃSKA WIEŚ

SKROMNIE ALE CIEPŁO

MEBLE - inspirowane stylem angielskim lecz w dużym stopniu okrojony poprzez znaczne uproszczenie formy i zdobień.

KOLORY - styl amerykański charakteryzuje się odważnym wykorzystywaniem barw od pastelowych po wyraziste. Poza uniwersalną bielą i kremem często sięga się do intensywnych zieleni, fioletów i granatów.

WZORY - tkaniny patchworkowe, wzorzyste, często łączone w różnych kombinacjach. Paski, wzory geometryczne, realistyczne motywy kwiatowe stosowane powszechnie na ścianach ze względu na popularność papierowych tapet.

ANGIELSKI

RODZINNY, PRZYTULNY, PRZYJEMNY

MEBLE - kredensy i szafki, białe lub kremowe często częściowo otwarte. Poukładane talerze i dużo bibelotów- wazonów, figurek, zdjęć itp. Wszystko o bardzo bogatej ornamentyce.

KOLORY - Biel, krem, jasne odcienie błękitu i różu oraz inne barwy pastelowe. Aranżacje ocieplane ciemnymi akcentami brązu, czerwieni, kobaltu i ciemnej zieleni.

WZORY - Kwiaty, prążki, pasy na tkaninach których powinno być jak najwięcej. Wzorzyste tapety na ścianach, na ścianach liczne ozdoby. Wzorzyste kanapy z wzorzystymi poduchami a w tle kwieciste zasłony zdobiące okna.

ART DÉCO

UPROSZCZENIE FORMY I DEKORACJI

PRZEDMIOTY CODZIENNEGO UŻYTKU - talerze, kieliszki, sztućce, lampy i inne zmieniły formę. Teraz stały się przedmiotami dekoracyjnymi eksponowanymi w widocznych miejscach na komodach czy kredensach.

KOLORY - W przewadze – naturalne. Brązy, beże, szarości, czerń i biel. Żywe kolory stosuje się jedynie w dodatkach i mowa głównieo barwach podstawowych palety barw tj. żółty, czerwony, niebieski.

WZORY - geometryczne i abstrakcyjne, regularnie powtarzające się we wnętrzu. Rzadko stosuje się motyw kwiatowy i roślinny, że mocno uproszczony.

CHIŃSKI

ORIENTALNY I FANTAZYJNY, BOGATY W TRADYCYJNE WZORNICTWO

MEBLE / PRZEDMIOTY CODZIENNEGO UŻYTKU - wszystko ma ozdobny charakter, zdobione bądź ręcznie malowane. Szafy i szafki zazwyczaj mają kształt prostopadłościanu. Stoły, stoliki i wszelkie siedziska najczęściej mają formę owalną. Wynika to bezpośrednio z wierzeń Chińczyków, że złe duchy chodzą jedynie prostymi drogami. Obecnie meble w tym stylu pokrywa się błyszczącym lakierem imitującym powszechnie stosowaną w Chinach lakę. Dekoracje z delikatnej bibuły i jedwabi połączonych z metalem i drewnem.

KOLORY - czerń, czerwień, intensywne żółcie, oranże, brązy, biele i kremy.

WZORY - tradycyjne wzornictwo chińskie, desenie w dużej mierze kwiatowe, roślinne i krajobrazy.

COUNTRY

WSPOMNIENIE DZIECIĘCYCH MARZEŃ O DZIKIM ZACHODZIE

Styl ten charakteryzuje się surową prostotą, brakiem jakiejkolwiek dekoracji oraz szacunkiem do przedmiotów. Wynikało to z faktu, że osadnicy którzy przybyli do Stanów Zjednoczonych w XIX i na początku XX wieku, nie mieli dostępu do gotowych produktów a co za tym idzie, wszystko czego potrzebowali musieli wykonać własnoręcznie.

MEBLE - Kredensy, stoły i wszelkie siedziska miały funkcję wyłącznie użytkową. Brak mebli tzw. pomocniczych. Proste w formie, często widoczne zawiasy i części konstrukcyjne mebla. Nie malowano i nie rzeźbiono mebli, często pozostawały niewykończone.

MATERIAŁY - Miejscowo dostępne drewno, skóry zwierząt domowych i dzikich, bawełna, wełna, kretony, glina, plecionki z pędow rolin. Wzorzyste patchworki robiono z pozostałości ubrań i tkanin. Niczego nie marnowano.

KOLORY - Ze względu na brak dekoracji śmiało łączono ze sobą intensywne czyste kolory.

WZORY - pasy, kratki, naturalne motywy roślinne.

EKLEKTYZM

TRADYCJA W ZGODZIE Z NOWOCZESNOŚCIĄ

MEBLE - Kredensy stały się meblami reprezentatywnymi zdobiącymi jadalnie i salony. Powrót w formie i w zdobieniach do styli dawnych epok i do łączenia ich. Znak rozpoznawalny eklektyzmu to m.in. typowe baroku spiralne kolumny oraz złocenia zapożyczone z rokoka. Obowiązkowym elementem wyposażenia wnętrz są duże wygodne kanapy z drewnianą zdobionąramą.

WZORY - Snycerka, ażury, wyraziste motywy roślinne i kwiatowe nie tylko na tkaninach ale również malowane np. na wazach.

FRANCUSKI

SZYK I ELEGANCJA

MEBLE - większość bazuje na naturalnym materiale jakim jest drewno. To połączenie małych miejskich rezydencji i eleganckich pałacy. Aranżacja nie obejdzie się bez tzw. ludwików, czyli stylizowanych na XVII i XVIII wiek foteli, szezlongów komód i innych mebli. Króluje tu symetria w dekoracji (równe i parzyste ilości dodatków).

KOLORY - Przeważają pastele, biele, kremy, słoneczne żółcie i delikatne błękity, kontrastujące ogniste czerwienie i kobaltowy błękit. Barwy złocone i połyskujące.

GLAMOUR

Styl - opozycja minimalizmu. Funkcjonalność porzucono na rzecz dekoracyjności. Wielki powrót do baroku w ornamentyce i formie drobnych elementów. Przedmioty dekoracyjne dające poczucie luksusu najczęściej wykonane z imitacji szlachetnych materiałów. Styl glamour to kontrasty, czyli zestawienie klasycznych elementów z nowoczesnymi. We wnętrzu w tym stylu powinny się znaleźć lustra w bogato rzeźbionych ramach, błyszczące tkaniny, ozdobne kryształowe lampy, wszelkiego rodzaju rzeźbienia i złocenia, jednym słowem- na bogato.

KOLORY - wyraziste, nasycone i odważne fiolety, purpury, róże, a także żółty, turkusowy, szmaragdowy oraz klasyczna czerń i biel. Nie należy zapominać o złotej, czy srebrnej farbie, o kryształkach czy błyszczących tkaninach, oraz lakiery o wysokim połysku.

WZORY - odważne, wyraziste i duże.

GRECKI

ANTYCZNA I WIEJSKA TRADYCJA

MEBLE - funkcjonalne kredensy, stoły, łóżka powinny być wykonane ręcznie z drewna bądź wyplatane z pędów roślin (np. ratan) w całości lub częściowo. Malowane często na biało. Należy stosować jedynie naturalne materiały jak kamień, drewno, plecionki, muszle i macica perłowa.

KOLORY - Biel w zestawieniu z całą gamą odcieni kobaltowego błękitu

WZORY - proste, dwubarwne biało- niebieckie paski i kratki na obrusach, chodnikach, zasłonach i wszelkich tkaninach. Wzory na naczyniach często stylizowane na antyczne, stosowany motyw roślinny w postaci gałązki oliwnej. Dekoracje takie jak gzymsy, pilastry i fryzy są powrotem do starożytnej Grecji.

INDUSTRIALNY

PRZESTRZENNIE, MINIMALISTYCZNIE I SUROWO

Główne elementy tego stylu to duże powierzchnie, wysokie sufity oraz zimne kolory i duża prostota. Styl uchodzi za surowy choć moim osobistym zdaniem wcale nie musi taki być. Powstał w powojennej Europie gdy to produkować trzeba było dużo i szybko w zaadaptowanych na mieszkania starych fabrykach.

MATERIAŁY - beton, szkło, metal, kamień.

KOLORY - Barwy chłodne i zimne. Biele i szarości sprawiające wrażenie naturalności. Akcenty ocieplające wprowadzone brudną czerwienią (najlepiej poprzez element wykończenia zastosowany we wnętrzu jak np. cegła na ścianach, a nie poprzez dodatki których ten styl unika) lub żółci (dodanej do wnętrza np. za pośrednictwem naturalnego drewna w postaci desek na podłodze)

WZORY - tu króluje prostota w formie i dekoracji, stosuje się fakturowanie bądź warstwowanie.

KLASYCZNY

PONADCZASOWY, ZAWSZE MODNY

Typowe są tu ściany zdobione kasetonowymi boazeriami i nawiązujące do ścian zdobienia sufitu. To mieszanka minionych epok odwołując się do zasad obowiązujących w sztuce starożytnej Grecji i Rzymie – harmonia, prostota, umiar i powaga.

MEBLE - najlepiej antyczne lub stylizowane. W sypialni obowiązkowo powinna się znaleźć toaletka, a w salonie piękne stylizowane fotele, stół i krzesła. Dopełnienie stanowią obrazy i lustra w zdobionych ramach, oraz duże zdobione żyrandole.

KOLORY - Stonowane brązy, beże, kremy ale także biele i szarości (głównie meble i ściany). Niebieski, turkusowy, zielony i bordowy stosowane głównie na tkaninach. Złoto i srebro stosowane rzadko i z dużym wyważeniem.

WZORY - licznie stosowana sztukateria, rozety, pilastry, gzymsy, listwy przypodłogowe i przysufitowe. Ogromne znaczenie mają tkaniny, drapowane zasłony i upinane firanki.

KOLONIALNY

EUROPEJSKIE WZORNICTWÓ W EGZOTYCZNYM WYDANIU

Styl stworzony przez plantatorów kawy i herbaty którzy wraz z rodzinami osiedlali się w Afryce i Azji. Chęć posiadania jak największej ilości sprzętów przypominających rodzinne strony sprawiła, że zlecali miejscowym rzemieślnikom wykonanie kopii tych mebli, które przywieźli z Anglii (te się nie sprawdzały ze względu na zbyt gorący i wilgotny klimat). Oryginalny kolor i zdobienia były tak interesujące, że styl ten do dziś cieszy się popularnością.

ELEMENTY WYPOSARZENIA WNĘTRZ - obrazki i pejzaże – wszystko t, co przypominało dom. Początkowo malowane i rysowane, później fotografie również rodzinne umieszczane w każdym wolnym miejscu. Stosowane materiały jedynie naturalne i miejscowe, co dla nas oznacza- egzotyczne drewna, plecionki z pędów roślin, żelazo, miedź nie rzadko kość słoniowa (zaleca się imitację). Dekorację stanowią tu realistyczne figurki ludzi, zwierząt i bóstw, naczynia i szkatuły.

MEBLE - masywne, kunsztownie zdobione, ręcznie wyrabiane

KOLORY - przewaga ciepłych brązów, rude i czekoladowe. Styl nie stroni od czerni, czystych żółci, oranży, czerwieni, zieleni oraz błękitów

WZORY - naturalne – liście, kwiaty, zwierzęta. Zróżnicowane ze względu na region w którym były tworzone

LOFTOWY

FABRYKA OCZAMI MIESZKAŃCA

Wysokie, przestronne wnętrza mieszkań często w pofabrycznych halach. Dobrze doświetlone poprzez duże okna i lampy (najlepiej wyglądające na pofabryczne, robotnicze lub kopalniane). Cechą charakterystyczną stylu jest wykończenie z surowych i naturalnych materiałów jak beton, cegła, stal oraz wyciągnięte do rangi dekoracji wszelkie instalacje które powinny być widoczne jak rury wentylacyjne, kable czy instalacja wodno- kanalizacyjna. Koniecznym elementem takiej aranżacji są duże okna ocieplające zimne wnętrze wpadającym światłem słonecznym.

MEBLE - proste i jak najbardziej neutralne, przypominające stylistyką pofabryczne. Dziś meble takie są już projektowane z myślą o wnętrzach loftowych. Wykonywane są z metalu, stali, drewna, plastiku, szkła, skóry, aluminium, betonu itp.

KOLORY - oszczędne i neutralne. Dominuje szary a towarzyszą mu beże, czerń i biel. Kolory o intensywnej barwie stosowane są jedynie w detalach i nie w nadmiarze.

WZORY - styl loftowy w tej kwestii jest bardzo oszczędny. Dekoracji i wzorów stosowanych przy aranżacji jest na prawdę niewiele, dlatego prócz wspomnianych wszechobecnych rur instalacyjnych dekorację stanowią tu naczynia użytkowe lub czarno- białe fotografie i grafiki. Wzór przypisywany temu stylowi to również litery i liczby, stosowany jednak z równie dużym wyważeniem co inne dekoracje.

MARYNISTYCZNY

ZŁAP WIATR W ŻAGLE

Styl nazywany również okrętowym, w Polsce wykształcił się w okresie międzywojennym choć jego elementy pojawiały się już w XVIII wieku.

PRZEDMIOTY UŻYTKOWE - pełniły jednocześnie funkcję dekoracyjną – pudła, nesesery, walizki poprzez bezpośrednie skojarzenie z podróżami podkreślają klimat stylu

MEBLE - Komody, biurka i łóżka z wyglądu niczym marynarskie wyjęte z kajuty statku. Masywne, zaokrąglone rogi z okuciami z metalu imitującego stare złoto

MATERIAŁY - Drewno naturalne bądź imitująca drewno płyta. Metal o kolorze starego złota, np. stal lub postarzany mosiądz. Z tkanin używa się żeglarskiego płótna bądź imitację

ELEMENTY DEKORACYJNE - W stylu tym dekoracje odgrywają najważniejszą rolę, tworzą go niemal bardziej niż meble. Nie chodzi tu o ilość elementów dekoracyjnych lecz trafność ich doboru oraz ich ekspozycję. Obrazy i obrazki przedstawiają mapy i statki. Pojawiają się malowane modele żaglowców, fajki i zegary umieszczone w obudowie steru statku.

WZORY - Nie obejdzie się bez pasów dwukolorowych (biało-niebieskie) i wielokolorowych (brązy, beże).

KOLORY - Wszystkie występujące dawniej na statkach tj. odcienie brązów i beży ze względu na wszechobecne drewno, biel i krem nawiązujące do koloru żagli, oraz błękit jako bezpośrednie odniesienie do koloru nieba i morza.

MINIMALIZM

WSZECHOBECNY UMIAR I FUNKCJONALIZM

Idee twórców stylu to m.in. „mniej znaczy więcej”, „forma wynika z funkcji”. Dzięki małej ilości sprzętów i detali, małe wnętrza wydają się duże i pełne światła. Nic tu nie zakłóca porządku ani wymyśla forma ani nadmiar kolorów

MEBLE - są bardzo dopracowane w formie i przemyślane, gdyż same w sobie zastępują dekoracje i inne dekoracyjne detale których tu brak. Jest ich mało są za to designerskie. Zarówno MEBLE jak i akcesoria mają kształt brył geometrycznych. O ich pięknie stanowią idealne proporcje, perfekcyjne wykończenie oraz starannie dobrane materiały. Kształt kubiczny uważany jest za doskonały

ELEMENTY DEKORACYJNE - sprowadzone do koniecznego minimum a te które się pojawiają powinny pełnić także funkcje użytkowe. Ważnym elementem są tu lampy i oświetlenie jakie dają, oświetlenie powinno zdobić bardzo oszczędną przestrzeń

KOLORY - przewaga szarości, czerni i bieli. Żywe czerwienie i żółcie pojawiają się jedynie w detalach

MODERNIZM

NADRZĘDNOŚĆ FUNKCJI, PROSTOTA, REZYGNACJA Z DEKORACJI, ODEJŚCIE OD TRADYCJI

MEBLE - funkcjonalne i proste

ELEMENTY DEKORACYJNE - muszą pełnić funkcje praktyczne, figurki i babiloty nie występują. Ozdobą i dekoracją są funkcjonalne części mebla jak np. uchwyty

MATERIAŁY - stal zajmuje równorzędne miejsce z drewnem. Łączy się ze sobą różne materiały, o różnych fakturach, połyskliwe z matowymi lub ciepłe z zimnymi, co w zupełności zastępuje dekoracyjność

NOWOCZESNY

BRAK REGUŁ

Styl o zupełnej dowolności barw, wzorów, form i materiałów. Styl ten zestawia ze sobą odmienne tendencje, stare z nowym, oszczędne z bogatym. Im bardziej kontrastowe tym bardziej wpisuje się w nurt

MEBLE - mają formę prostą lecz proporcjonalną i są idealnie wykończone. Królują tu meblościanki, obszerne fotele i kanapy o nieprzeciętnej formie

WZORY- wciąż geometryczne choć nie proste a raczej kręte, regularnie powtarzające się motywy oraz duże pojedyncze wzory na jednolitym tle. Pełna dowolność pod względem materiałowym, z tkanin najpopularniejszy jest filc. Formy bardzo zróżnicowane: obłe, aerodynamiczne, opływowe oraz naśladujące kształty żywych organizmów. Wszystko dopracowane w najdrobniejszym detalu

KOLORY - Królują kontrasty zwłaszcza czerni i bieli. Zestawia się ze sobą kolory podstawowe (żółty, czerwony, niebieski) i eksponuje na naturalnych tłach. Odcienie brązów i beżów również nie są w tym stylu pomijane

ORIENTALNY

NA WZORY PAŁACU – EFEKTOWNIE I NIEBANALNIE

Istotą tego stylu jest zamiłowanie do dekoracyjności, od multibarwności po ilość ozdób. Wszechobecne są tu tkaniny niezwykle kolorowe i świecące, zdobione cekinami, koralikami i innymi świecidełkami.

MEBLE - wszystkie ręcznie wykonane z miejscowych gatunków drewna (palisander, sheesham, akacja – Azja Południowo-Wschodnia). Bogato zdobione kolorowymi malowidłami, rzeźbieniami i inkrustowane* metalem lub kością bawolą. We wnętrzach rzadko stosuje się meble typowo wypoczynkowe, zastępuje się je pufami, leżankami i kolorowymi poduchami

*INKRUSTOWANIE – technika zdobienia polegająca na wykonaniu wgłębień i wypełnieniu ich przyciętymi płytkami z innych materiałów

ELEMENTY DEKORACYJNE - mogą to być naczynia i PRZEDMIOTY UŻYTKOWE które są tak efektowne i kolorowe, że od razu zwracają swoją uwagę. Dużo tkanin naturalnych jak bawełna i jedwab które są kolorowe, połyskliwe i haftowane.

WZORY - wzięte z tradycji regionu (Azja), motywy roślinne inspirowane miejscową przyrodą, ornamenty otoczone girlandami kwiatów, wizerunki zwierząt i portrety ludzi w tradycyjnych strojach

KOLORY - uzyskiwane z naturalnych barwników, czyste i intensywne, zestawione z bielą i szarością

POP-ART

SZTUKA POPULARNA WE WNĘTRZU

Twórcy tego ruchu artystycznego inspiracji szukali w kulturze masowej poprzez przerysowanie i kicz chcieli pokazać, że do rangi sztuki można podnieść każdy przedmiot codziennego użytku od butelki po karton po mleku. Wnętrza w tym stylu są optymistyczne ze względu na stosowanie dużej ilości nasyconych kolorów, są wręcz zwariowane.

MEBLE - przyjmują formy geometryczne, teraz są stawiane na cienkich nóżkach co sprawia wrażenie że unoszą się nad ziemią i są lekkie. Brak jest mebli jak: komoda, kredens, szafa. Popularne są za to regały i meblościanki.

WZORY - portrety gwiazd ( np. popularny z tego okresu portret Marilyn Monroe Andie Warhola), butelka Coca-Coli, wzory geometryczne oraz wszelkie wzory zaczerpnięte z kultury masowej – filmów, telewizji i reklamy

KSZTAŁTY - obłe, aerodynamiczne, pozbawione kątów

KOLORY - mocne czerwienie, pomarańcz, niebieski, żółty, zielony, fioletowy. Stosuje się również pastele, jednak wyłącznie dla kontrastu dla kolorów intensywnie nasyconych

MATERIAŁY - plastik, sztuczne futro, plexiglass, plusz, sklejka, aluminium, stal

ROKOKO

LEKKOŚĆ, DELIKATNOŚĆ I ASYMETRIA

Styl ten łączy sobie elementy wyrafinowane i egzotyczne, ma w sobie delikatność i romantyzm. Styl odrzuca oficjalność i przepych, podąża raczej w kierunku wnętrz pogodnych i generujących swobodną atmosferę. Kolorami podkreśla się delikatność.
MEBLE - o delikatnych i asymetrycznych kształtach, często malowane białą farbą bądź złocone, *intarsjowane lub *inkrustowane. Dekorowane złoceniami lub okuciami z brązu. Zaczęto stosować nowe rodzaje mebli jak sekretarzyki na wysokich nogach, *serwantki, miękko wyściełane leżanki i szezlongi mające dawać wygodę i komfort
WZORY - wszechobecne kwiaty, zarówno na tkaninach i tapetach jaki i w postaci żywych ciętych kwiatów , w dekoracyjnych wazonach porozstawiane po pomieszczeniach. Medaliony z motywem muszli, płomienie, koguci grzbiet. Wszystkie przedmioty miały skomplikowane asymetryczne kształty bogato rzeźbione, złocone i malowane. Z tkanin królują aksamity, koronki, jedwabne adamaszki, hafty i *gobeliny, wszystkie połyskujące
ELEMENTY DEKORACYJNE - elementy związane z popularnymi w XVII wieku spotkaniami towarzyskimi jak maskarady czy przedstawienia komediowe czyli maski karnawałowe i pióra. Nowość stanowią figurki z kamienia lub porcelany.
KOLORY - dominują pastelowe żółcie, róże, błękity i zielenie, często łączone z bielą i złotem
* INTARSJA / INTARSJOWANIE - (wł. intarsio - wykładzina) – technika zdobnicza polegająca na tworzeniu obrazu przez wykładanie powierzchni przedmiotów drewnianych (zwłaszcza mebli) innymi gatunkami drewna, czasem podbarwianymi, bejcowanymi lub podpalanymi. Wstawki umieszcza się w miejscu usuniętych fragmentów z powierzchni przedmiotu
* INKRUSTACJA / INKRUSTOWANIE - technika zdobienia przedmiotów: sprzętów, mebli, dzieł artystycznych itp., polegająca na wykonywaniu wgłębień w podłożu i wklejaniu w nie odpowiednio przyciętych płytek z różnych materiałów, np. drewna, kości słoniowej, metalu, masy perłowej, kolorowych kamieni, złota itp. Płytki układane są we wzory figuralne, roślinne lub ornamenty np. geometryczne pasowe
* SERWANTKA - rodzaj wolno stojącej oszklonej z trzech stron szafki z półkami do przechowywania ozdobnej porcelany, szkła, sreber i innych przedmiotów, często elementów zastawy stołowej
* GOBELIN - tkanina dekoracyjna jednostronna, naśladująca obraz, może zawierać motywy figuralne, pejzażowe lub ornamentalne

RUSTYKALNY

SWOJSKO I WIEJSKO

Styl rustykalny ma tyle odsłon, w ilu krajach występuje, czerpie bowiem z wzorców rodzimych. Wszystkie jednak mają wspólne cechy: ciepła i przytulna aura, prostota i brak dekoracyjności, same naturalne materiały.

MEBLE - Jeśli malowano meble to jedynie bezbarwnym lakierem, bejcą lub woskiem, ceni się bowiem naturalność materiału jego słoje, sęki i wszelkie niedoskonałości. Meble masywne, proste i surowe nie koniecznie idealnie wykończone. Obowiązkowo muszą pojawić się skrzynie, ławy i kredensy. Stylizowane na wiejskie

MATERIAŁY - kamień, piaskowiec, kute żelazo, miedź, gruba ceramika wyglądające trochę jakby ręcznie lepiona, plecionki i wiklinowe kosze

ELEMENTY DEKORACYJNE - stare naczynia, dzbanki, wiklinowe kosze, lampy naftowe, kolorowe poduchy, dywany i tkaniny z ludowymi lub kwiatowymi wzorami

KOLORY - jasne i pastelowe dominują, Dużo bieli i powierzchni bielonych, ściany wyłożone drewnianą boazerią lub kamieniem. Podłogi mogą być w płytkach o nierównych brzegach i cieniowanych kolorach

SECESJA

PIĘKNO FORMY I SZCZEGÓŁU

Za podstawowe cechy secesji uważa się powszechnie charakterystyczne linię giętą, płynną, ruchliwą, bogatą ornamentykę nie tylko roślinno-zwierzęcą, ale również geometryczną czy abstrakcyjną. Forma smukła i strzelista była zaprzeczeniem klasycznej harmonii. Dążono do stylowego zintegrowania wszystkich dziedzin sztuki w szczególności rzemiosła artystycznego, architektury wnętrz, rzeźby i grafiki. Secesja oznacza „odejście” i była okresem próby odejścia od historii i stworzenia nowego stylu.

MEBLE - wykonywane z drewna rodzimego i egzotycznego, bogato zdobione. Popularnie występują serwantki, kabinety, stoliki okolicznościowe, kredensy i wygodne tapicerowane kanapy

ELEMENTY DEKORACYJNE - gęsto zdobione rzeźbieniami, inkrustacjami z mosiądzu, cyny, kości słoniowej i masy perłowej

TKANINY - grube i ciężkie, popularny plusz i aksamit haftowane w skomplikowane wzory jedno lub wielokolorowe, jedwab

KOLORY - świetliste i czyste, turkusy, żółcie i zielenie. Rzadko brązy i czerwienie

SKANDYNAWSKI

NATURALNOŚĆ, PROSTOTA, BEZPRETENSJONALNOŚĆ

Styl ten opiera się na naturalnym pięknie przyrody i wnosi do wnętrz spokój oraz czystość form. Wykreowali go projektanci z Danii i Finlandii. Wnętrza domów są wygodne, przytulne i swobodne, przyjazne dzieciom.

MEBLE - tylko użytkowe i o prostej formie, duże znaczenie ma tu ergonomia która w dużym stopniu wpływa na kształt mebli które mają zapewnić jak największą wygodę osobie z nich korzystającej. Charakterystyczne jest oszczędne gospodarowanie meblami.

MATERIAŁY - naturalne - dużo drewna także giętego, zazwyczaj jasnego. Drewno jest materiałem najczęściej stosowanym jako materiał posadzkowy, ociepla wnętrze co ma ogromne znaczenie w chłodnym północnym klimacie. Pojawia się również płyta, głównie lakierowana na biało. W dodatkach stosuje się szkło, najczęściej białe, przedmioty mogą przybierać formy fantazyjne

WZORY - duże uproszczone w kształcie kwiaty oraz kratki

KOLORY - najczęściej stosowane są jasne czyste barwy, bieli przez beże do odcieni brązu. Jaskrawe akcenty (zazwyczaj czerwieni i zieleni) pojawiają się punktowo bądź na tkaninach (na jasnych tłach)

ŚRÓDZIEMNOMORSKI

W POŁUDNIOWYM KLIMACIE

Styl śródziemnomorski to połączenie naturalności, stylu romantycznego i rustykalnego. Styl odzwierciedla wiejskich klimat siedzib z południowych regionów Francji oraz Włoch, które przez wieki nie ulegały wnętrzarskim modom. Ich prawie niezmienny wygląd wynikał z konserwatyzmu charakterystycznego dla społeczności wiejskich, który wyraża się m.in. w niechęci do nowości, przywiązaniu do tradycji i rodzimego rzemiosła oraz wykorzystywaniu materiałów dostępnych bądź pozyskiwanych w najbliższej okolicy. W oknach umieszcza się ażurowe okiennice, chętnie składane. Alternatywą są drewniane i malowane, np. na biało, żaluzje.

MATERIAŁY - kamień, terakota, gres, metal, plecionki

MEBLE - to uproszczona wersja mebli z okresów Ludwika XV i klasycyzmu, zrobione jednak ze słabszych jakościowo materiałów i skromniej zdobione. Zazwyczaj w jasnych barwach jak ecru, kość słoniowa czy beż i biały. Mieszkanie w stylu śródziemnomorskim to także meble w stylu rustykalnym, przypominające te sprzed pół wieku, z domów naszych babć. Próbując urządzić mieszkanie tym stylu warto postawić na jeden centralny mebel

ELEMENTY DEKORACYJNE - ozdoby z wikliny, skóry, kamieni, a nawet piasku. Haftowane serwetki, kilka muszelek w zestawieniu albo figurka żaglowca to wybrane propozycje. Dodatki o motywach antycznych i klasycystycznych, mile widziane wzory mozaikowe Inne stosowane rozwiązanie to ekspozycja wartościowego dzieła sztuki, choćby obrazu w masywnych, złoconych ramach

KOLORY - ogólnie pojęte barwy ziemi, w jasnym, niby spłowiałym od słońca wydaniu - beże, brązy, ochra, także róż pompejański (w odcieniu ceglastym), a dla urozmaicenia błękitne i żółte akcenty. Kolory kuchni w stylu śródziemnomorskim są bardziej intensywne - ognisty czerwony, intensywny żółty, głęboki beżowy

VINTAGE

DRUGA MŁODOŚĆ

Słowo „vintage” to z angielskiego „dobry rocznik”, czyli szlachetne wino z owoców jednego sezonu. Choć w wystroju wnętrz określa ono przedmioty, których młodość już dawno przeminęła, jest stylem najchętniej wybieranym właśnie przez młode pokolenie. Styl vintage zawdzięcza swoją popularność potrzebie odnalezienia własnych korzeni, a także pragnieniu oryginalności. To rodzaj buntu przeciw obowiązującej modzie i perfekcyjnie dogranemu wystrojowi wnętrz.

MEBLE - styl ten najbardziej ceni sobie sprzęty zaprojektowane 40-50 lat temu przez znanych designerów. Zużyte meble odnawia się coć nie jest to to standardowa renowacja zgodna z wymogami sztuki konserwatorskiej, która polega na przywracaniu przedmiotom pierwotnego wyglądu. Metoda odnowienia mebla jest całkowicie dowolna. Można np. pomalować mebel na jaskrawy kolor lub obić tkaniną z zupełnie innego okresu, fornirowane meble maluje się we wzory lub okleja tapetą

WZORY - wszystkie desenie mają tu swoje miejsce. Klasyczne motywy mogą pojawić się z zestawieniu z szalonymi wzorami, a przy abstrakcyjnych kompozycjach rodem z lat pięćdziesiątych zobaczymy romantyczne kwiatki. Im więcej, tym bardziej stylowo.

KOLORY - panuje całkowita dowolność, bo cechą stylu jest bunt przeciwko wszelkim konwencjom. Barwy naturalne łączy się z jaskrawymi i dodaje jeszcze pastele

WIEJSKI

SIELANKA I SWOJSKO

W Polsce styl ten przypada na okres od początku XVI do końca XIX wieku, czyli do czasu gdy wieś zaczęła wyrzekać się własnej kultury na rzecz miejskich wzorców. Mimo tych zmian wiejskie chałupy i ich wyposażenie nie zniknęły z polskiego pejzażu. Te, które przetrwały, zostały zaadaptowane na letnie domki przez szukających wytchnienia mieszkańców dużych miast.

MEBLE - tylko niezbędne, wszystkie bardzo proste z gruba ciosane, masywne, a więc trwałe - tak by mogły służyć wielu pokoleniom. Ich nieskomplikowane kształty nie zmieniały się z upływem lat. Niektóre ozdobione nieskomplikowanym malunkiem przedstawiającym rośliny typowe dla danego regionu. Jako dekoracja - dużo kwiatów i ziół, ozdobna figurka

WZORY - malowane lub haftowane wizerunki zwierząt domowych i roślin z najbliższej okolicy - mocno uproszczone, wręcz schematyczne, często o zachwianych proporcjach, nieraz mocno zdeformowane gdyż przedstawione niezgodnie z zasadami perspektywy.

ELEMENTY DEKORACYJNE - rzeźba ludowa - figurki świętych oraz zwierząt - którą anonimowi twórcy podnieśli do rangi prawdziwej sztuki. Ozdób szukano również w naturze. Izby były dekorowane np. zawieszonymi u powały ziołami, jemiołą. W kątach stały snopy zbóż, pęki tataraku, a na stołach - polne albo ogrodowe kwiaty

MATERIAŁY - rodzime gatunki drzew, glina (z niej wypalano grube naczynia) oraz len i wełna - z ich włókien tkano tkaniny ubraniowe, pościelowe i dekoracyjne na kilimy, dywaniki, serwety itp. Z żelaza wyrabiano narzędzia, okucia mebli, garnki, a nieraz także przedmioty dekoracyjne

KOLORY - najczęściej podstawowe, czyli czerwień, błękit, zieleń i żółć - uzyskane z naturalnych barwników, czyste. Przedmioty w takich barwach kontrastowały z brązowo-beżowym tłem (drewniane meble, podłogi, nierzadko sufity i ściany)

Scroll to Top